Black mirror

24 wrz Black mirror

Jest taki serial na Netflixie, kto nie zna, gorąco polecam. Chociaż mnie oglądanie idzie bardzo powoli, bo każdy odcinek odchorowuję jakiś czas. Ale warto. Warto zobaczyć, co może się zdarzyć, jeśli nasza cywilizacja będzie dalej podążała drogą, na którą weszła dzięki nowym technologiom. Technologiom, które są pomocne i użyteczne, ale mogą też pokazać swoje drugie, mniej przyjemne oblicze, bo my ludzie zachowujemy się jak uczeń czarnoksiężnika, który rozpętał czarodziejskie moce i potem nie potrafił nad nimi zapanować.

Warto zajrzeć w Czarne Lustro i się w nim przejrzeć. W życiu też spotykamy czasem swoje czarne lustra. Ludzi, którymi kiedyś byliśmy, albo możemy się stać, bo weszliśmy na złą ścieżkę. I to może być impuls do przebudzenia i zaproszenie do pracy nad sobą. Może dobrze byłoby na przykład młodzież szkolną popijającą na szkolnej wycieczce, zamiast opieprzać, to zabrać na spotkanie AA. I pokazać ludzi, którzy dobre, fajne życie przehandlowali za flaszkę, bo nie potrafili inaczej rozwiązywać swoich problemów, jak tylko uciekając w alkohol.

Czarne lustro jest niezwykle pożyteczne, jeśli potrafimy z niego skorzystać. Spotkanie z nim zwykle wytrąca z równowagi, bo pokazuje nam rzeczy, które niekoniecznie chcemy o sobie wiedzieć. Bo przecież my nie. My pijemy tylko wino. Albo tylko w weekend. I nie, nie jesteśmy bezmyślnymi rasistami z prawicowych bojówek, tylko opowiadamy głupie kawały o czarnych i Żydach. Acha, i jeszcze o pedałach, ale przecież wszyscy to robią, to nikomu nie szkodzi. No zabił się jakiś tam przewrażliwiony nastolatek, ale przecież z innego miasta.

Dlatego jestem wdzięczna swoim czarnym lustrom. Ale jeszcze bardziej ludziom, którzy sprawili, że potrafiłam się w nich przejrzeć. I sobie, że już czasem potrafię rozpoznać, kiedy w nie patrzę. Bo zazwyczaj kiedy jest się czarnym lustrem, to się wcale tego nie wie. Człowiek jest bardzo z siebie zadowolony, przekonany o swojej nieomylności i doskonałości. I jeszcze, że mu się wszystko należy. Bo przecież jest taki wyjątkowy. Ładniejszy, albo bogatszy. Albo miał takie przejścia jak nikt, więc ma więcej praw niż inni. Błyszczący jak szklana tafla i kompletnie nieprzemakalny.

I czasem dobrze jest dostać kamieniem.