Bóstwo ma focha

19 paź Bóstwo ma focha

Podobno trzeba zapisywać sny, bo nimi przemawia do nas nasza genialna podświadomość. Sen miałam dzisiaj jakiś dziwny, dużo jeździłam w nim autem, za to obudziło mnie olśnienie, to zapisuję.

Oprócz olśnienia obudził mnie fakt, że zdrętwiały mi palce prawej ręki. Wiadomo, przeciążony szyjny kręgosłup, to i palce drętwieją. No i właśnie dlatego lekarze to koszmarni pacjenci. Bo wiedzą zwykle, co im może być, lekceważą objawy i do kolegów po fachu trafiają w stanie nieledwie agonalnym. Normalny człowiek, jak mu drętwieje ręka, to się boi, bo nie wie, co się dzieje, goni do doktora i zaczyna się leczyć. Kieruje nim strach, bo NIE WIE. Ja wiem, to mam w nosie, najwyżej umawiam masażystę.

Strach to najbardziej pierwotna emocja i ją właśnie nauczyły się wykorzystywać wszystkie religie, żeby manipulować swoimi wyznawcami. Narzucać absurdalne rytuały i wiecznie domagać się ofiar. Można religii nie cierpieć, ale nie sposób nie podziwiać sprytu twórców.

Myślę, że gdyby naukowcy, zamiast pokazywać nam tabelki i wykresy dotyczące zmian klimatu, zgodnie oświadczyli, że Minibinisitwa, wszechmocny Bóg Kosmosu, rozgniewał się na nas i zaraz nas spali swym ogniem, to efekt byłby dużo lepszy.

I tu moja myśl genialna. Może ta cała psychologia niepotrzebnie miesza nam w głowie wmawiając, że mężczyznom trzeba wytłumaczyć, o co kobietom chodzi, to się potem świetnie dogadamy. Najwyraźniej z tym założeniem jest coś nie tak, bo ja ich rozumiem świetnie, a dogadywać się mam coraz mniejszą ochotę.

Mam inną receptę na idealny związek, drogie siostry.

Ja bym ich utrzymała w tym przeświadczeniu, że kobieta to stworzenie zmienne, kapryśne i tajemnicze. Jak jakieś bóstwo. Bóstwo, którego należy się zabobonnie bać, bo nigdy nie wiadomo, kiedy z chmury focha wypadnie grom jasnego gniewu. Każda z nas wie, jak „zrobić się na bóstwo”, więc zestaw zachowań też nie powinien stanowić problemu. A gdyby nam brakło inwencji, to wystarczy przypatrzeć się, jak to robią fachowcy od niedzielnych mszy. Pamiętajmy zwłaszcza o „pułapce inwestycyjnej” i mechanizmie postracjonalizacji. Im większych poświęceń będziemy się domagać, tym nasz kult wyda się wyznawcom bardziej bezsporny.

Zamiast tłumaczyć zasady parntnerstwa, po prostu domagajmy się rytualnych zachowań typu przyniesienie zakupów, czy opróżnienie zmywarki. Bo tak. Bo jak nie, to bóstwo się pogniewa i może być straszna kara. Nie wiadomo jaka, ale straszna.

No i najlepsze. Pogniewane bóstwo należy przebłagać odpowiednimi ofiarami.

Może być porsche.