Nie bij pana, bo się spocisz

04 gru Nie bij pana, bo się spocisz

Paulina Młynarska opublikowała ostatnio całą listę zachowań przemocowych, z którymi się spotykamy i nawet ich nie rozpoznajemy, tak jesteśmy z nimi oswojone.

Lista była do mężczyzn.

cytacik:

• Kiedy chodzicie pod domu jak gradowa chmura, rozsiewając wokół bierną agresję i terroryzując nią domowników, to jest przemoc.
• Kiedy podkurwieni podnosicie głos, wyzłośliwiacie się, dopieprzacie o szczegóły, werbalnie rozstawiacie dzieci i swoje partnerki po kątach, to jest przemoc.
• Kiedy oczekujecie obsługi niczym udzielni książęta, to jest przemoc.
• Kiedy na kacu, albo niedopici, albo na „zejściu” po czymś mocniejszym urządzacie werbalne jazdy nie wiadomo o co, to jest przemoc.
• Kiedy robicie sceny zazdrości, to jest przemoc.
• Kiedy kontrolujecie to, jak partnerka się ubiera, to jest przemoc.
• Kiedy kontrolujecie, z kim partnerka się przyjaźni, to jest przemoc.
• Kiedy się wydzieracie, to jest przemoc
• Kiedy wymuszacie seks, to jest przemoc.
• Kiedy ciskacie drzwiami i przedmiotami, to jest przemoc.
• Kiedy zamiast wspierać swoje partnerki w ich zawodowych i edukacyjnych aspiracjach, podcinacie im skrzydła, to jest przemoc.
• Kiedy wyśmiewacie ambicje i marzenia swoich partnerek, to jest przemoc.
• Kiedy mówicie „walnij się w tłusty łeb” i „ jak ty wyglądasz”, to jest przemoc.
• Kiedy mówicie „beze mnie jesteś nikim” i „ sama nie dasz sobie rady”, to jest przemoc.
• Kiedy nie wykonujecie swojej działki pracy w domu i opiece nad dziećmi, to jest przemoc.
• Kiedy stawiacie swoją pracę zawodową wyżej niż pracę partnerki czy żony, także byłej (!) i zwalacie na nią logistykę opieki nad dziećmi, to jest przemoc.
• Kiedy korzystacie z wolnego czasu, wiedząc, że matka waszych dzieci ledwo wyrabia na zakrętach z pracą i opieką, to jest przemoc.
• Kiedy zastraszacie odchodzącą od Was kobietę, stajecie jej na drodze, obrażacie ją i mieszacie werbalnie z błotem, to jest przemoc.
• Kiedy odcinacie zależne od Was osoby od środków finansowych, to jest przemoc.
• Kiedy nie płacicie alimentów na czas albo wcale, to jest przemoc.
• Kiedy napuszczacie na kobietę prawników tylko po to, żeby jej pokazać to tu „ma i może”, to jest przemoc.

No i teraz konia z rzędem tej, która NIGDY się z przemocą nie spotkała i dlatego uważa, że może z wyższością patrzeć na te, które korektorem maskują siniaki i twierdzą, że spadły ze schodów, albo uderzyły się w kuchenną szafkę.

Jestem silną, samostanowiącą kobietą, a jednak nie mogę tego o sobie powiedzieć. Tyle, że ja walczę, bo umiem. Rozpoznaję i wykorzeniam w zarodku.

Mężczyźni sobie na przemoc fizyczną, emocjonalną, werbalną czy ekonomiczną pozwalają BO MOGĄ.

I tak, wiem, że są też przemocowe kobiety. Ale proporcje są jakieś 90 do 10, albo mniej.

Ale.

Wyniki są takie, bo badamy przemoc mężczyzn wobec kobiet i odwrotnie.

Inaczej zaczyna to wyglądać, kiedy zaczniemy badać przemoc kobiet wobec dzieci.

Zgodnie z historyjką z młodości, kiedy jeden kolega rezolutnie odpowiedział na uwagę „nie bij słabszego”:

„SILNIEJSZEGO SIĘ BOJĘ”. Proste.

A dzieci są słabsze.

Przemocowe jest polskie wychowanie w rodzinach i przemocowa jest szkoła.

Nawet mój kochający tatuś uważał, że najlepszym środkiem wychowawczym jest kamienne milczenie i odcięcie emocjonalne, które to zachowanie psychologia określa jako wybitnie kaleczące wrażliwą dziecięcą psychikę. Tak był nauczony przez swoją MAMUSIĘ. Przylać też potrafiła i uważała, że wychowuje jak najlepiej. Inaczej nie umiała. Przemoc przez pokolenia.

A kto z nas nie pamięta ze szkoły przemocowych zachowań pań nauczycielek? Kąśliwe, złośliwe uwagi, sztorcowanie, pokazywanie humorów?

oddajmy głos Robertowi Strzale z Dopamina Lab:

W domu natomiast przymusowe karmienie chociażby, czyli słynny „gwałt przez usta”. Zaprzeczanie emocjom, rodzicielskie fochy, szturchańce, czasami lanie. TO JEST PRZEMOC. Nasiąkamy nią jak gąbka, a komu potem okazujemy to już zależy od pozycji i możliwości. Bijący mąż to tylko skrajność. Mamy jeszcze toksyczną szefową czy szefa, chamską urzędniczkę, wywyższającego się lekarza, mściwego ministra.

Prawda biologiczna jest taka, że jesteśmy najbardziej agresywnym gatunkiem na Ziemi i to, między innymi, zadecydowało o naszym ewolucyjnym zwycięstwie.

Od stuleci kultura i społeczna socjalizacja usiłują nam ta agresję ugładzić, przytępić i spacyfikować. Bo inaczej nie da się funkcjonować we współczesnym społeczeństwie. A jednocześnie jest w nas jakaś wewnętrzna na tą agresję zgoda, pod warunkiem że to my ich, a nie oni nas.

Może z przemocą trzeba walczyć tak jak kiedyś Giuliani z przestępczością w NY. Nie odpuszczając przy NAJMNIEJSZYCH przejawach. Łapiąc siebie na przemocowych zachowaniach. Punktując innych, nawet jeśli nikogo nie biją.

Jeszcze nie biją.