Pigmalion na viagrze

17 cze Pigmalion na viagrze

Rozkminiałam ostatnio z inteligentnym moim znajomym zjawisko stare jak świat, czyli amok ogarniający starszych panów w towarzystwie panienek będących mniej więcej w wieku ich córek.

Czasem są to po prostu córki kolegów, bo mężczyźni jako istoty energooszczędne zwykle daleko nie szukają, biorą to co pod ręką. I potem wynikają z tego sytuacje tak komiczne jak Marek Kondrat mówiący do Grzegorza Turnaua per „teściu”.

Najbardziej oczywiste wyjaśnienie zapewnia socjobiologia. Po prostu młoda samica dysponuje fizycznymi parametrami nieodparcie zachęcającymi starszego samca do ostatniej, rozpaczliwej próby wysłania w przyszłość swych bezcennych genów.

Drugim, równie oczywistym wyjaśnieniem, jest absolutna niemożność pogodzenia się z nieubłaganym procesem starzenia. I o ile my raczej uciekamy się do zabiegów medycyny estetycznej, przechodzimy na różne diety i odkrywamy odmładzającą funkcję jogi, to panowie wierzą niezłomnie w magiczną moc okładów ze świeżych piersi.

Trzeci powód podał mi właśnie ów znajomy.

I ma to wiele wspólnego z mitycznym królem Cypru, Pigmalionem, który płomiennie zakochał się w wyrzeźbionej przez siebie Galatei. Jego gorąca miłość wzruszyła nawet Afrodytę, która ożywiła posąg i odtąd twórca i jego dzieło żyli długo i szczęśliwie.

I o to, podobno, chodzi. Dla takiej młodziutkiej, niedoświadczonej panienki, obyty w świecie Pigmalion staje się

Mistrzem. Wyrocznią. Alfą i omegą.

Pierwszy lot samolotem na city break i pierwszy homar z białym winem. Ona wytrzeszcza zachwycone oczęta, on jej objaśnia świat. Rejs katamaranem po Chorwacji, narty w Bad Gastein, przejażdżka jaguarem lub porsche. Dodatkowym bonusem zwykle jest brak doświadczenia w łóżku, bo jeśli już jakieś ma, to z nieporadnymi rówieśnikami, na tle których Pigmalion wychodzi na mistrza ars amandi skoro przynajmniej już mniej więcej wie, gdzie jest łechtaczka. Raczej mniej.

Żona rówieśniczka jest tu bez szans ze wszystkich trzech powodów. Ale najbardziej chyba z trzeciego. Bo o ile urodę może podrasować, to żeby udawać zachwyt facetem, którego zna jak zły szeląg od trzydziestu lat musiałaby być aktorką lepszą niż Meryl Streep. Na nartach jeździ lepiej od niego, homara już jadła i nie lubi, a do Mediolanu wyskakuje na zakupy z koleżanką.

Kończy się ta zabawa najczęściej na dwa sposoby. Albo starszy pan przesadzi któregoś dnia z dopalaczami i wyląduje na OIOM-ie, albo Galatea dorasta, dojrzewa i rozgląda się za kimś, komu nie trzeba kupować pianki do włosów firmy Wella maskującej siwe odrosty.

Jeśli jest cwana, to nie mają intercyzy i w nowe życie odjeżdża nowym porsche swojego Pigmaliona.