Czytam ci ja sobie o poranku na jednym z moich ulubionych blogów , czyli Poli Ann (polecam, dziewczyna właśnie wydała książkę) post pod tytułem “Bez korony”.

A tam śliczny opis bardzo powszechnie występującego w kraju nad Wisłą typu damskiego. Czyli wszystkoogarniającej i do tego megazadbanej Polki. Polki, która i w robocie pnie się po szczeblach kariery i w domu żadnej drobince kurzu nie przepuści. A do tego jest zawsze ubrana jak spod igły, umalowana jak kamienica na święto ulicy i z tabelką kalorii w ręku, bo szczupłym trzeba być. A raczej szczupłą, bo panowie obnoszą ciąże spożywcze bez cienia żenady i w nosie mają wskaźniki BMI.

I bohaterka w tym wpisie cichutko sobie marzy, że już tą koronę to tylko w pracy będzie nosiła, a w domu to wyluzuje. Bo już pada na twarz i korona jej się przekrzywia. I powoli zaczyna dostrzegać, że jednak jest robiona w konia. Taadamm. Witaj w klubie, kochana. Chodź, chodź, dużo nas tu.

Trochę masz w plecy przez historię. Bo żyjesz w kraju, w którym cyklicznie ginęło wielu mężczyzn, a kobiety przejmowały zarządzanie majątkiem, wychowywanie dzieci i dbanie o byt. I im się to gdzieś w genach przechowało. Że to nie ich broszka, te gary, dzieci usmarkane i codzienna krzątanina. Oni są od wyższych spraw. Takich jak uchwalanie ustaw, które odbiorą Ci prawo do decydowania o własnym ciele.

Dawniej, jak który z powstania czy wojny wrócił z obiema nogami to już był cud i rarytas na rynku matrymonialnym. To z kolei chyba my mamy w genach, że ich tak hołubimy jak rzadkie skarby i przymykamy oczy na niedostatki urody. Uroda przeciętnego Polaka w skali od 1 do 10 jest na minus dwa, a my się o nich bijemy jakby to była armia klonów Georga Clooneya. Żony i kochanki wydzierają sobie nawzajem włosy z głów zamiast iść razem na wino, a potem pojechać na wakacje do jakiegoś kraju, gdzie mężczyźni są naprawdę przystojni.

Na 10 pięknych Polek przypada jeden w miarę wyględny Polak, a jak mi nie wierzycie to same sobie porównajcie w dowolnej dziedzinie. Marzena Słupkowska kontra Tomasz Zubilewicz. Albo Joanna Mucha kontra Borys Budka. Małgonia kontra Radek. I naprawdę lubię sympatycznego pogodynka, ale kobieta z tym wyglądem i w tym wieku w życiu nie dostałaby się przed kamerę.  Chyba tylko Lewandowscy grają w jednej lidze.

Do tego te wszystkie mamusie, niedokochane przez swoich mężczyzn, więc przenoszące uczucia na synusiów. Gówniarz rośnie przekonany o swojej wyjątkowości i znaczeniu i tłumacz potem, że żaden z niego geniusz.

A na koniec Ty i Twój wewnętrzny przymus robienia wszystkim dobrze. Żeby byli zadowoleni, to może Cię pokochają. Bo przecież Ty sama, taka jaka jesteś, to nie zasługujesz.

Więc po pierwsze musisz się wystroić i umalować żeby w ogóle wyjść z domu. Bo przecież twój wygląd ma służyć innym do doznawania przyjemnych wrażeń. O tym Ci trąbią wszystkie gazety. Potem się pouwijasz w pracy, bo wiadomo, że musisz być trzy razy lepsza niż kolega, a i tak zarobisz mniej. I to jest zrozumiałe, bo to Ty zawsze weźmiesz L4 na chore dziecko.

Potem w domu, bo twój męski domowy model energooszczędny, owszem pomoże, ale jak mu powiesz. POMOŻE. Nie -zrobi swoją część, bo to też jego dom i jego dzieci, tylko pomoże. Czujesz różnicę?

Jesteś najtańszą służącą świata. Nawet Pakistankom w Arabii coś tam płacą, a Ty jeszcze własną pensję do domu przynosisz.

Obudzisz się wreszcie?

Wstąp do Akademii.